zondag 11 oktober 2015

Nostalgie...

Jullie lazen het misschien al eerder, ik ben ook nog met andere dingen bezig in mijn vrije tijd dan enkel handwerken.

Sinds een jaar verblijft mijn vader in een woon- en zorgcentrum. Omwille van zijn dementie kon hij niet langer thuis blijven wonen.
De verzorgenden hebben een hart voor hun job en hij voelt zich goed in zijn nieuwe woonplaats, maar je merkt dat zijn geest stilletjesaan meer achteruit gaat, dat er meer herinneringen verloren gaan, dat hij erg moet nadenken over wat je hem zegt, ...
Afscheid nemen van je vader zoals je hem gekend hebt...

De laatste maanden moesten we het ouderlijk huis leegmaken. Herinneringen die bovenkomen. Oude foto's. Voorwerpen waarvan je niet had verwacht ze terug tegen te komen.

Van enkele spullen kan ik moeilijk afstand doen en daarom heb ik besloten om er een nieuw plaatsje voor te zoeken. De krukjes reizen door het ganse huis.

Eén van de dochters, zij is interieurvormgever, heb ik gevraagd om een nieuw ontwerp te maken voor de hobbykamer waarin een kast van mijn vader een plaatsje krijgt.




Achter de linkse deur zijn er legplanken, plaats genoeg voor mijn stofjes...



... achter de rechtse deur bevinden zich heel veel schuifjes, mét daarin uitneembare bakjes. Ideaal om al het kleine naai- en haakgerief een eigen plaats te geven!



Ik zal nog wel wat werk hebben om de kast een nieuw uiterlijk te geven, maar ik heb al enkele mooie kleuren Annie Sloan-verf klaarstaan, gekocht bij een vriendelijke dame die me uitgebreid uitleg gaf hoe ik best te werk ga.

Hopelijk kan ik jullie al snel het resultaat laten zien!

Jammer dat ik een ander leuk item niet mee kan nemen uit het huis...
Sinds ik 31 jaar geleden het ouderlijk huis verliet, zijn de muren regelmatig van een nieuw behangetje voorzien. In de ingebouwde kleerkast van mijn oude slaapkamer hangt echter nog steeds het originele behang dat mijn ouders daar 51 jaar geleden voor mij aan de muur hingen. Nostalgie...














11 opmerkingen:

  1. Herkenbaar, mijn vader heeft ook verbleven in een rusthuis omdat hij niet meer alleen kon wonen. Later bij het leegmaken van ons ouderlijk huis, kwamen er inderdaad vele herinneringen boven. Dat ging gepaard met een lach en een traan.
    De kast van je vader wordt prachtig, een blijvende herinnering.
    Spijtig van het behangpapier, zo schattig.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal herkenbaar... mijn schoonvader zit (ligt eigenlijk tegenwoordig) in een rusthuis omwille van zijn zware dementie... echt schrijnend om te zien hoe hij steeds meer achteruit ging tot nu iemand die op niets meer reageert en niemand meer herkent... Veel sterkte Leen want dat is echt niet makkelijk... Het ouderlijk huis leegmaken heb ik ook achter de rug... helemaal in mijn eentje (enig kind) nadat mijn ouders allebei heel plots stierven met maar 2 maanden tussen... zoveel herinneringen en zoveel dingen die je niet kan meenemen en waarvan je met pijn in het hart afscheid neemt...heel zwaar...
    Het behang is echt zo heerlijke nostalgie... je kastje gaat vast heel erg mooi worden... met DE verf!!! Ik ben benieuwd voor welke kleurtjes je koos en bedankt voor de link... hoef nu niet meer helemaal naar Limburg voor de verf! :-)
    Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan me voorstellen dat dat niet zo makkelijk is. Wel mooi dat je bepaalde meubels een nieuw plekje kan geven en zelf kan gebruiken. Ik ben benieuwd hoe de kast eruit gaat zien!
    Je behang is echt zóóó schattig!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ai ja wat een veranderingen maar met dat behang blijven de herinneringen die moet je vast houden !! Mooie kast

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat behang! Hemels! Maak er maar een duidelijke foto van en die zou je kunnen printen op een Canvas. Is dat niks?

    De kast is perfect voor de handwerkende vrouw. Wat zou ik die graag onder handen nemen, heerlijk met al die schuifjes erin. Ik heb er een die erop lijkt en ik kan je verzekeren dat ze in een paar weken tijd helemaal volgeraakte. Zoveel fijne dingen zitten erin waarvoor ik momenteel geen tijd vind: wol om te vilten, olieverf en doek, heel veel stoffen en linten en ook wol. Eigenlijk zou ik heel graag eens een jaar persoonlijk verlof nemen. Maar mijn man zegt dan dat hij dat ook wil, en dan doen we alle twee maar verder.

    Ja, onze pa verbleef de laatste maanden van zijn leven ook in een verzorgingstehuis, het brengt absoluut heel veel zorgen met zich mee. En vooral het verdriet om hem zien te veranderen, dat weegt zwaar door.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is zwaar, he, je vader zo zien veranderen... Sterkte, Leen! De kast zal onder jouw vakkundige handen zeker veranderen in een prachtige en zeer praktische hobbykast, daar twijfel ik niet aan! Het behang kan je inderdaad niet meenemen, maar de foto's die je gemaakt hebt kan je wel ergens voor gebruiken, bijv. uitvergroot in een agenda of als omslag van een agenda?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dementie...Wat toch een vreselijke ziekte. En wat afschuwelijk dat je dan stukje bij beetje afscheid moet nemen.
    Ik vind je kast wel geweldig hoor maar ook een hele klus. maar wat zal je straks blij zijn als hij klaar en wel in je kamer staat. Een dankbare klus denk ik zo. XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb even voor je gegoogeld en vond een stukje behang, 6 meter voor 15 euro.
    Ik weet niet of je het wilt. Kijk maar even op onderstaande link. XX Esther

    https://www.swiet.nl/artikel/10417/behang-met-eendjes-en-konijnen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Esther, dat je speciaal voor mij op zoek bent geweest...!? Dank je wel!!

      Verwijderen
  9. Dat moet zo ontzettend moeilijk zijn. Hier gaan we met de grootouders door die fase, maar dat is toch een stukje verder van mijn bed. Veel moed in deze moeilijke tijden, en oh zo lief van Esther hierboven!

    BeantwoordenVerwijderen